Het had wel iets huiselijks van de week toen de Verkoper langskwam (Q., een directeur van PsyQ). Ik, een volleerd atheïst, kreeg een indruk hoe het gevoeld zal hebben in het gezin als de pastoor op bezoek kwam. Smetteloos tafellaken, kinderen keurig in de plooi, zoiets. Keurig en aandachtig luisteren naar de Man met de Weg en de Waarheid aan zijn zijde. In het gospel van de markt is de weg de rationalisering van het zorgproduct, en de waarheid is: wij hebben succes, dus hebben wij gelijk. Afijn, het verhaal van Q was keurig, he ticked all the right boxes zeggen we dan: evidence based, specialiseren, ketenzorg, onderzoek, cliënttevredenheid. Een beminnelijke man ook, geduldig met het publiek dat methodisch nog wat achterliep.
Een leerzame dag ook: deskundig word je door je te specialiseren op een klein gebied. En ik maar denken dat het resultaat hiervan is dat je
gillend gek wordt. Ook geleerd: het inleveren van de professionele autonomie om bijvoorbeeld een pluralistisch behandelmodel toe te passen, een mens te behandelen in plaats van een stoornis, moet terecht ingeruild worden voor financiële zekerheid (en wordt verkocht als professionele Vooruitgang).
Twee verdere associaties: Wal-Mart is in town (inclusief uniformen aan de balie!), zie ook
Nickel and Dimed; en
The Power of Nightmares: hoe druk ik onaangenaam beleid door? Creëer het beeld van een algemene concrete dreiging (terreur, armoede, faillissement), lever een oplossing (Irak aanvallen, langer doorwerken, fuseren), en lardeer deze ook nog met wat kenmerken (patriottisme, beroepseer) die de bittere pil van de concessies doet verzachten.
En de derde les: de vrijheid van de vrije markt is: als dit je niet bevalt, kun je weggaan en voor jezelf beginnen, als je mazzel hebt. En centen.