Borrelen

Tjonge, nou heeft PsyQ op zijn flikker gehad van de paar riaggs die nog bestaan. Pittig spits briefje van de riaggs, snel ook! De respons bij PsyQ staat ook al bij de nieuwsberichten. Geen excuses aan de riagg natuurlijk, dat zou tuttig zijn.
Het zijn tijden met een hoge ethische dichtheid. Wat te doen? Waar te beginnen? Sarcasme en ironie even terzijde: eerst de analyse, dan de moraal. Allereerst: er zijn grenzen aan de professionele autonomie. Waar die liggen is historisch en politiek bepaald. Factoren als achterban, monopolisme, eenduidigheid lijken me onafhankelijke peilers onder de autonomie van de professie. Aan de andere kant: de politieke wind waait nu duidelijk richting beheersing, controle, en rationalisering. Daar is al aardig wat over geschreven, maar het beleid verandert er niets door. Naar mijn idee is de kans klein dat het volgende kabinet linkser zal zijn dan deze, eerder rechtser, dus deze tendens zal op landelijk niveau niet veranderen, de inspanningen van de SP ten spijt. Hoe zit het met de beroepsgroep? In elk geval is er veel actie op het gebied van de nijpende problemen in de financiering van vooral vrijgevestigden, gelukkig maar, maar velen zijn voor transparantie, whatever that means. Van het 'maatschappelijk middenveld' heb ik geen idee. En van de cliëntenbond ook niet. Tot zover 'het land'.
Lokaal wordt het dus PsyQ. Hoewel het format daarvan bekend is, is de uitwerking hier nog onduidelijk. Zeker gezien het feit dat de huidige lokatie een patiëntengroep vertegenwoordigt die waarschijnlijk 'zwaarder' is dan de populaties van PsyQ elders, zal de vraag worden wat dit samengaan of opgaan betekent. We zullen in elk geval opgaan in zorgprogramma's, zoveel is zeker. Voor veel van mijn collega's zal dit misschien geen probleem zijn, maar ik vind toevallig dat er veel nadelen aan zorgprogramma's kleven, en ik heb ook nog nergens bewijs gezien dat de zorg daar beter van wordt. Ik riskeer hiermee mogelijk diskwalificatie als serieuze gesprekspartner, en ik laat me graag corrigeren, maar sommige veronderstellingen zijn zo breed gedeeld dat ze niet meer als aannames worden gezien, mag ik dan in elk geval twijfelen? En mocht ik nou gelijk hebben, en er is geen bewijs voor betere resultaten of iets anders positiefs, mag of moet ik dan mijn professionele autonomie inschakelen en een grens trekken? Dezelfde vraag geldt mutatis mutandis voor een mogelijk ruimere scala aan veranderingen binnen het professioneel handelen: tijdsgebondenheid, de persoonlijke vrijheid binnen of buiten richtlijnen te handelen, de mogelijkheid tot pluralistisch werken, etc.
Ik las laatst ergens dat globalisering leidt tot een informatiecrisis: er zijn teveel factoren, er is teveel data, om het geheel te overzien en een juiste keuze te maken. Iedereen is veroordeeld tot borrelpraat. Afijn zo voel ik me nu. Ik hou me aanbevolen voor een kaarslicht die het dwaallicht kan vervangen. Nou vooruit, ik neem er nog eentje, wie weet helpt het.

De Kogel en de Kerk

Reeds één week ruim is de fusie oud! Eenieder heeft ter gelegenheid een handdoek cadeau gekregen. We zijn nu onderdeel van de grootste GGZ-instelling van Nederland, dus wij voelen ons net zo blij als de muis die met de olifant getrouwd is (tip: neem een waterbed anders plet ze je als ze zich omdraait 's nachts), of, als Dirk van Dirk en Desiree Twee Keer Bellen. Er is een mits: een deel van de club gaat naar een 'ketenbedrijf' (van Dale: "Een bedrijf die ketens maakt.") en een deel gaat op in PsyQ, oftewel EasySane (tm), QuickeeFreud (tm), Wal-Mind (tm) of nog een andere geinig etiketje (stuur uw suggestie en win een handdoek!).
Na een paar maanden gevuld met wat ik alleen kan omschrijven als 'mass apprehension' begint nu bij mij en mijn collega's te dagen wat dit gaat betekenen, want wij horen bij de gelukkigen die nu in PsyQ opgaan. Een voorproefje is net in de krant gegeven, en het smaakt naar Nieuw Flinks: kort, pittig, effectief, get up off your ass you lazy crazy sum'bitch and GET TO WORK. THE TRUTH IS NOW, THE FUTURE IS EVERYTHING, MAKE IT HAPPEN, TJAKKAAAA!!!
Damn, that feels good. Doe het maar een keer mee, dan zal je merken dat het lekker is: als je niet in drie maanden beter wordt is het JE EIGEN STOMME SCHULD dus ROT OP en ga op een wachtlijst bij de Riaggggg die nu langer is want ze hebben minder personeel vanwege de bezuinigingen omdat de verzekeraars het geld al aan PsyQ hebben gegeven en ze toch al eindeloos met luiwammesen al jaren aan het aantutten zijn met onbewezen ouwehoertherapieën dus KOM BIJ ONS, de Hippe Nieuwe Kerk.
En als we nou eens met z'n allen 'Nee, dank U' zeggen? Het is geen kogel die dan door de kerk raast vrees ik, maar het geluid van een kraan die langzaam maar zeker dichtgedraaid wordt.
Wat te doen? In elk geval een stil applaus voor Jan.

Vakantie, wegwezen!

Dag lieve lezers,
schaamteloos ben ik even van de radar verdwenen, voor ons vroege vakantievogels zit het er alweer op. Lekker bakken aan de Mediterrane kust, genieten van en voor de kleintjes. Wij zijn terug, Nederland zwermt uit.
Lezer: "Zeg Krimpblog, is de zomer dan ook een lekker rustige tijd in de GGZ?
Antw: "Leuk dat je dat vraagt, Lezer. Patiënten gaan natuurlijk op vakantie, dus zul je denken, wordt het rustiger. Maar ja, hulpverleners gaan ook, dus je doet het met minder personeel. En lang niet alle patiënten kunnen op vakantie. Of mensen zien op tegen vakantie. Of de heerlijke ontsnapping aan de ramp die je partner heet valt weg. Maar uiteindelijk is het gewoon zo dat veel heftige psychische problematiek zich gewoon niks van de seizoenen of de vakantie aantrekt.
Gelukkig ligt onze kliniek vlak aan zee, waardoor we het hele jaar door een Center Parcs achtige uitstraling hebben. Cynici merken dan op dat sommige patiënten zich dan voor een korte vakantie laten opnemen. Tja. Sommige verdienen dat ook. Al met al is mijn beleving dat de laatste jaren de zomers iets drukker zijn, omdat de standaard bezetting van het personeel het hele jaar door al door bezuinigingen minimaal is, en je in de zomer tijdelijk door de bodem heen zakt."